3
دانشگاه علوم و معارف قرآن/ دانشکده تربیت مدرس قرآن مشهد
چکیده
صدور معجزه از ناحیۀ معصومان، یکی از مهم‌ترین مباحث کلامی در موضوع امامت است که نمونه‌های بسیاری از آن در منابع روایی امامیه گزارش شده است. البته برخی همچون معتزله، معجزه را تنها مختص انبیا دانسته و امامت را بدون صدور معجزه نیز جایز دانستهاند. با توجه به اهمیت اعجاز در مباحث امامت از یک‌سو، صدور بسیاری از معجزه‌ها از ناحیۀ معصومان از سوی دیگر و نظر به دوران امامت امام رضا(ع) و تعدد معجزه‌های ایشان، در نوشتار حاضر، اصول حاکم بر معجزه‌های امام رضا(ع) و گونههای اعجاز ایشان در میراث روایی امامیه بررسی و تحلیل می‌شود. خبر دادن از مافی‌الضمیر، آینده و امور غیبی، علم به انواع زبان‌ها و زبان حیوانات، استجابت دعا، شفابخشی، طی‌الارض، معرفت حیوانات به امام، آمدن به خوابِ برخی مردم و توصیۀ آنها، دستیابی به گنجهای زمین و عرضۀ اعمال به ایشان از مهم‌ترین مصادیق اعجاز در سیرۀ امام رضا(ع)است.
)