نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکترای گروه مدیریت دولتی - رشته مدیریت منابع انسانی- دانشگاه سیستان و بلوچستان- زاهدان
2 دانشیار گروه مدیریت دولتی، دانشگاه سیستان و بلوچستان. زاهدان. ایران
3 استاد گروه مدیریت دولتی، دانشگاه سیستان و بلوچستان. زاهدان. ایران
چکیده
امام رضا (علیهالسلام) در مدت کوتاه سه سال ولایتعهدی، شبکۀ وسیعی از ارتباطات را بر اساس فرهنگ امامت و ولایت بنا نهادند. حضرت به‌عنوان حجت خدا بر اهل زمین، از تمامی روش‌های مؤثر ارتباطی برای ابلاغ پیام الهی و هدایت بندگان بهره گرفتند تا دیگران را به دین الهی دعوت و افراد را به پیروی نظری و عملی از دستورهای الهی ملزم کنند. این پژوهش نقش این مهارت‌های ارتباطی را با التزام عملی به آموزه‌ها و باورهای اسلامی در بین کارکنان دانشگاه سیستان و بلوچستان بررسی کرده است. در این راستا، یک فرضیۀ کلی و ده فرضیۀ جزئی شکل‌گرفته است که رابطه بین مهارت‌های ارتباطی بر مبنای سیره رضوی (هم‌زبانی با مردم، همدلی با مردم، توجه به‌حق و حقوق مردم، نفوذ بر مخاطب به‌وسیله علم و دانش، بازخورد نفوذ در دیگران، نقش بافت و زمینه در ارتباط با مردم، مبارزه با شرک، انحراف و خرافه، مبارزه با تفکر ماکیاولیست، اجتناب از تقیّد، خودگشودگی) را با متغیر التزام عملی به باورهای اسلامی بررسی می‌کند. برای سنجش متغیرهای پژوهش، از پرسش‌نامه محققساخته استفاده و روایی و پایایی آن بررسی و تأیید شده است. پرسش‌نامۀ مهارت‌های ارتباطی بر اساس الگوی «علمالهدی و شریفی» (1394) تهیه و برای پرسش‌نامه التزام عملی به اعتقادات اسلامی از الگوی «نویدی» (1376) استفاده شده است. تمامی فرضیهها تأیید و پذیرش شده‌اند و این نشان‌دهندۀ آن است که مهارت‌های ارتباطی مبتنی بر سیرۀ رضوی، با التزام عملی به اعتقادات اسلامی رابطۀ معنادار، مثبت و سازنده دارد و هر چه فرد نسبت به اعتقادات اسلامی التزام بیشتری داشته باشد، دارای مهارت‌های ارتباطی بیشتری ـ از نوع همدلی و هم‌زبانی و... ـ با دیگران است.
کلیدواژه‌ها
)