Document Type : Original Article

Author

PhD student of Culture and Communication, University of Imam Sadiq (as)

Abstract

The Islamic world has always suffered from the fire of division. One of the solutions to overcoming the divergent forces is the idea of ​​convergence of the holy shrines to use the great capacities of the pilgrimage organizations.
The convergence of the holy shrines pursues the ideal of unity through the idea of ​​the unity of the Muslim world. Convergence is one of the concepts that has attracted a lot of attention, especially in international relations, but this paper takes a cultural-civilizational view of this concept and considers it a kind of conformity in values, policies and actions. The purpose of this study is to examine the convergence dimensions of the holy shrines as Shiite pilgrimage organizations, which are responsible for pilgrimage. The method of data collection is documentary study and interview, and the analysis of the data was done with the content analysis method. Based on the findings, according to thematic analysis of collected data, the six major themes and organizer of the "advantages", "foundations", "backgrounds", "barrier", "consequences" and "strategy" for the central theme of "the convergence of the Holy Shrines" was identified. Given the ultimate goal of integration organizations of the holy shrines, understanding the organizational convergence of holy shrines as the first step of a more general process whose next step is the integration between cultures and civilizations, understanding the true relationship between pilgrimage and tourism, set aside organizational desires, and given the complementary role of the holy shrine in the convergence process, considering the historical geography of the sacred sites, not considering the organizations as central axis to the integration process, convergence and contextual diplomacy and paving the way to bring the Sunnis together, and finally the strategic understanding of the holy shrines organizations of their role in the convergence process, are the most important strategies for the convergence of the holy shrines as Shiite organizations, which are responsible for the pilgrimage.

Keywords

ـ آذر، عادل؛ زارعی، بهروز و زارعی، عظیم. (1384). «ارائه یک روش برای شبیه‌سازی ارتباطات بین‎سازمانی دستگاه‌های دولت». دانشور رفتار. س12. ش11. صص:19-36.
ـ اخوان کاظمی، بهرام. (1387). «نظریه‎های همگرایی و آموزة مهدویت». مشرق. ش6. صص: 46-76.
ـ بابایی، حبیب‌الله. (1394). مدنیت، عقلانیت و معنویت در بستر اربعین. تهران: سوره مهر.
ـ ــــــــــــــــــ . (1396). «درآمدی بر شاخص‌های تمدنی در اربعین». مجموعه مقالات دومین همایش بینالمللی لقاءالحسین. ج4. تهران: دانشگاه امام صادق (ع). صص: 93-117
ـ بشیر، حسن. (1395). دیپلماسی گفتمانی. تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
ـ جعفری، علی‌اکبر و نیک‌روش، ملیحه. (1394). «منابع فرهنگی قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در عراق نوین». دوفصلنامه مطالعات قدرت نرم. ش12. صص:29-50.
ـ جعفری هفت‌خوانی، نادر. (1392). مدیریت گردشگری و وجهه ملی در جمهوری اسلامی. تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
ـ ــــــــــــــــــ . (1391). «منظومه فرهنگی؛ کاربرد استعاره منظومه شمسی برای ساماندهی سازمان‌های فرهنگی جمهوری اسلامی ایران». دوفصلنامه دین و ارتباطات. ش41. صص:37-65.
ـ حاجیانی، ابراهیم. (1384). «گفت‌وگوی بین‎فرهنگی و انسجام ملی». همبستگی ملی در ایران (مجموعه مقالات) به کوشش: داریوش قمری. تهران: مؤسسه مطالعات ملی. صص: 27-42.
ـ حافظ‎نیا، محمدرضا و زرقانی، سیدهادی. (1391). «چالش‌های ژئوپلیتیکی همگرایی در جهان اسلام». پژوهشهای جغرافیای انسانی. ش80. صص: 139-154.
ـ خاکی، غلامرضا. (1390). روش تحقیق با رویکردی به پایاننامه نویسی. تهران: انتشارات بازتاب.
ـ خانی، ابراهیم. (1395). جامعهشناسی حکمت متعالیه. تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
ـ خانی، محمدحسن. (1396). «آیین اربعین به‌مثابة منبع قدرت نرم جهان اسلام». مجموعه مقالات دومین همایش بینالمللی لقاءالحسین. ج4. تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
ـ دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال. (1390). «الزامات دیپلماسی فرهنگی ایران». نشریه همشهری دیپلماتیک. ش58.
ـ رازنهان، محمدحسن؛ دهقانی، رضا و بیاتی، هادی. (1395). «بررسی جایگاه اقتصادی عتبات عالیات در روابط ایران و عثمانی در دوره صفوی». پژوهشهای تاریخی. ش31. صص: 25-40.
ـ زبردست، هادی. (1385). «همکاری‌های بین‎سازمانی». تدبیر. ش168. صص: 16-22.
ـ ستوده، محمد. (1387). «جهانی‌شدن و همگرایی کشورهای اسلامی». فصلنامه علوم سیاسی. ش42. صص: 95- 116.
ـ الشیخ غالب الناصر. (1439ق). البناء الاجتماعی و الثقافه الحسینیه. کربلاءالمقدسه: دار وارث للطباعه.
ـ عریخانی، رسول. (1394). عتبات عالیات در روابط ایران و عثمانی قرن نوزدهم (با تأکید بر عصر عبدالحمید دوم). مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
ـ عرفان، امیرمحسن و بیات، علی. (1393). «آموزه امت اسلامی در قرآن و بازاندیشی در قابلیت‌های تمدنی و فرهنگی آن». فصلنامه تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی. ش15. صص: 7-30.
ـ فیاض، ابراهیم. (1389). تعامل دین، فرهنگ و ارتباطات. تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل.
ـ کرمی‎پور، الله‎کرم. (1394). «گردشگری دینی: ماهیت و کارکرد». دوفصلنامه اسلام و علوم اجتماعی. ش13. صص: 53-71.
ـ موسوی، سیدمهدی. (1394). «اربعین حسینی؛ شکوه همبستگی اجتماعی امت اسلامی». مدنیت، عقلانیت، معنویت در بستر اربعین. تهران: سوره مهر.
ـ مهدیار، میثم. (1394). «ظرفیت‎شناسی اربعین». مدنیت، عقلانیت، معنویت در بستر اربعین. تهران: سوره مهر.
ـ ولایتی، علی‌اکبر و سعیدمحمدی، رضا. (1389). «تحلیل تجارب همگرایی در جهان اسلام». دوفصلنامه دانش سیاسی. ش11. صص:151-180.
ـ همایون، محمدهادی. (1390). جهانگردی، ارتباطی میانفرهنگی، مطالعه تطبیقی الگوی غربی معاصر و الگوی اسلامی. تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
ـ ـــــــــــــــــ . (1396).  «نقش تمدن‎ساز عاشورا و اربعین، از بعثت و غدیر تا ظهور». مجموعه مقالات دومین همایش بینالمللی لقاءالحسین. جلد4. تهران: دانشگاه امام صادق (ع). صص: 51-77.
 
- Attride-Stirling, J. (2001), “Thematic Networks: An Analytic Tool for Qualitative Research”, Qualitative Research, Vol. 1, No. 3, Pp. 385-405
- Braun, V. & Clarke, V. (2006), “Using thematic analysis in psychology”, Qualitative Research in Psychology, Vol. 3, No. 2, Pp. 77-101.
- Patton, M. Q. (1990), Qualitative evaluation and research methods, Thousand Oaks, CA: Sage