Document Type : Original Article

Authors

1 Associate Professor at Shiraz University, Faculty of Theology and Islamic Sciences, Department of Jurisprudence and Quran Sciences

2 Master’s Student at Shiraz University

Abstract

Applying correct practices in disputes is more effective and influences the minds and hearts of people; but incorrect ones make the opposite site of the debate more determined and fanatical in his wrong beliefs. Accordingly, Quran advises people to follow best practices in disputes and Imam Reza (A.S.) has also utilized these practices and insisted on rational, emotional and argument aspects. In these kinds of disputes, insulting and blaming the religion and beliefs of the other side is not allowed. Imam Reza (A.S.) utilized mutually acceptable beliefs of religions including Monotheism and Prophethood. In these disputes, there is no place for prejudice, militancy, self-esteem and persuasion of fame-seeking while “wise short saying and avoiding complicated saying” has highly been recommended. Other features of best practices in disputes recommended for debaters is to be fair and to admit ones mistakes –if he has made one. These kind of disputes are allowed –and even compulsory- in religious affairs and not only stop hatred and enmity, but also encompass many positive effects. On the other hand, there are some disputes that are not allowed including the ones with ignorant, debating with someone whose objective is to achieve evil goals and conflicting in what threatens the unity of Muslims and humanity. This research seeks to answer the question “what is the meaning of the best practices in disputes from Imam Reza's point of view” using descriptive-analytic method.

Keywords

ـ قرآن کریم. ترجمه عبدالمحمد آیتی.
ـ ابن‎بابویه، ابوجعفرمحمدبن‎علی . (1378). عیون اخبار الرضا (ع). تهران: جهان.
ـ ابن‎شعبه حرانی، حسن‎بن‎علی.(1394). تحفالعقول. بیروت: مؤسسه‎الاعلمی للمطبوعات.
ـ ابن طاوس حلی، رضی الدین علی.(1411ق). المجتبی من الدعاء المجتبی. قم: دار الذخائر.
ـ ابن‎عطیه، عبدالحق‎بن‎غالب.(1422ق). المحرر الوجیز فی تفسیرالکتاب العزیز. بیروت: دارالکتب‎العلمیه، منشورات محمدعلی بیضون.
ـ ابن‎منظور، محمدبن‎مکرم. (1414ق). لسانالعرب. بیروت: دار صادر.
ـ اشتهاردی، علی‎پناه. (1417ق). مدارک العروة. تهران: دارالاسوة للطباعة و النشر.
ـ بیضاوی، عبدالله‎بن‎عمر.(1418ق). انوار التنزیل و اسرار التأویل. بیروت: دارالاحیاء التراث العربی.
ـ حسین، طه. (1346). آیینه اسلام. ترجمه محمدابراهیم آیتی. تهران: شرکت سهامی انتشار.
ـ حر عاملی، محمدبن‎حسن. (1403ق). وسائلالشیعه. بیروت: دارالاحیاء التراث العربی.
ـ حسینی همدانی، محمدحسین. (1404ق). انوار درخشان. تحقیق: محمدباقر بهبودی. تهران: لطفی.
ـ حویزی، عبدعلی بن جمعه.(1383). تفسیر نورالثقلین. تصحیح سیدهاشم رسولی محلاتی. قم: دارالتفسیر.
ـ خازن، علی‎بن‎محمد. (1415ق). لبابالتأویل فی معانی التنزیل. بیروت: دارالکتب‎العلمیه.
ـ خوشنویس، احمد. (1359ق). فضایل علمی و اخلاقی امام علیبنموسیالرضا (ع)  و زندگانی سیاسی امام در دوره خلافت مأمون عباسی. تهران: مؤسسه مطبوعاتی عطایی.
ـ راغب اصفهانی، ابوالقاسم‎حسین‎بن‎محمّد.(1412ق).المفردات فی غریبالقرآن. تهران: المکتبه‎المرتضویه.
-رضازاده، فریبا؛ فارسی،علیرضا.(1394).«اصول علمی واخلاقی مناظره های رضوی».فصلنامه علمی-پژوهشی فرهنگ رضوی.سال سوم.شماره9.صص:58-37.
ـ شوکانی، محمدبن‎علی. (بی‎تا). فتح القدیر. بی‎جا: عالم‎الکتب.
ـ صلیبا، جمیل. (1414ق). المعجم الفلسفی بالالفاظ العربیة و الفرنسیه. چاپ اول. بیروت: الشرکة العالمیة للکتاب.
ـ طاهری آکردی، محمدحسین. (1387). پیشنیه تاریخیِ گفتگوی اسلام و مسیحیت با تأکید بر دیدگاه شیعه و کاتولیک. قم: انتشارات و مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام‎خمینی (ره).
ـ طباطبایی، محمدحسین. (1417ق). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه.
ـ طبرسى، ابی‎منصور  احمد‎بن‎علی. (1413ق). الاحتجاج. تحقیق: ابراهیم بهادری. بی‌جا: اسوه.
ـ ـــــــــــــــــــــــــ . (1387). اعلام الوردی با علام الهدی.  ترجمه عزیزالله عطاری. قم : مؤسسه فرهنگی و اطلاع‎رسانی تبیان.
ـ طبرسی، فضل‎بن‎حسن. (1372). مجمعالبیان فی تفسیرالقرآن. تهران: ناصرخسرو.
ـ طریحی، فخرالدین. (1375). مجمعالبحرین. محقق: سیداحمد حسینی. تهران: مرتضوی.
ـ طوسی، محمدبن‎حسن.(بی‎تا). التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار الاحیاء التراث العربی.
ـ عاملی علوی، سیداحمد. (بی‎تا). مناهج الاخیار فی شرح الاستبصار. قم: مؤسسه اسماعیلیان.
ـ عمادزاده، حسین. ( 1384). مجموعه زندگانی چهارده معصوم. تهران: طلوع.
ـ عطاردی، عزیزالله. (1368). اخبار و آثار حضرت امامرضا (ع). تهران: کتابخانه صدر.
ـ فراهیدی، خلیل. ( 1409ق). کتابالعین.قم: دارالهجره.
ـ فیض کاشانی، محمدبن‎شاه‎مرتضی. (1376). المحجةالبیضاء. چاپ چهارم. قم: مؤسسة‎النشر الاسلامی التابعة لجماعة المدرسین.
ـ قرشی، محمدباقر شریف.(1382). پژوهشی دقیق در زندگانی امام علیبنموسیالرضا (ع). مترجم: سیدمحمد صالحی. تهران: انتشارات دارالکتب الاسلامیه.
ـ کاشف الغطاء نجفی، علی‎بن‎محمد.( 1381). النور الساطع فیالفقه النافع. نجف اشرف: مکتبة الاداب.
ـ کشی، محمدبن‎عمر.(1348). رجال. مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد.
ـ کلینی، محمدبن‎یعقوب. (1429ق). الکافی. قم: دارالحدیث للطباعة و النشر.
ـ گنابادی، سلطان‎محمد. (1408ق). تفسیر بیان السعاده. مترجم: رضا خانی و حشمت‎الله ریاضی. تهران: مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه پیام نور.
ـ ماوردی، علی‎بن‎محمد.(بی‎تا). النکت و العیون. بیروت: دارالکتب العلمیه.
ـ مجتبوی، سیدجلال‎الدین.(1377). علم اخلاق اسلامی. تهران: حکمت.
ـ مجلسی، محمدباقر. (1403ق). بحارالأنوار. تهران: اسلامیه.
ـ مصطفوی، حسن.(1360). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
ـ معروف‎الحسنی، هاشم. (1409ق). سیرةالائمة الاثنی عشر. بیروت: دارالتعارف للمطبوعات.
ـ مغنیه، احمد. (1338). شخصیت حضرت رضا (ع) و موسیالکاظم (ع). ترجمه سیدجعفر غضبان. تهران: اردیبهشت.
ـ مغنیه، محمدجواد. (1424ق). التفسیر الکاشف. قم: دارالکتاب‎العربی.
ـ  مکارم‎شیرازی، ناصر. (1388). مناظرات تاریخی امامرضا (ع) با پیروان مذاهب و مکاتب دیگر. مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی.
ـ ــــــــــــــــــــــــ .(1421ق). الامثل فی تفسیر کتابالله المنزل. قم: مدرسه امام علی‎بن‎ابی‎طالب (ع).
ـ نراقی، ملا احمد. ( 1375). معراجالسعاده. قم: انتشارات هجرت.
ـ نعمانی، محمّدبن‎ابراهیم‎بن‎جعفر. (1397ق).کتابالغیبه. تهران: مکتبةالصدوق.
ـ نوری طبرسی، میرزاحسین.(1408ق). مستدرکالوسائل. بیروت: مؤسسة آل‎البیت (ع).