Document Type : Original Article
Author
Abstract
Sanctuary in Islamic culture is a Holy place or time which many things that is possible in other circumstances are, permissible in it. Sense and wisdom of the imposed restrictions on the etiquette and rules of the Sanctuary, is understandable in the context of religious anthropology and ontology. Sanctuary is a provider of a model of ideal society in which Sanctuarist human practice to be closer to their ideal Islamic lifestyle, in this situation and safe environment and in Sanctuary specifically. manifestation of this Sanctuary in Sanctuarist human, can bring him in sacred space to the objectivity of the Sanctuary concept. In this article we have tried to Consider the Philosophy of restrictions on the Terrestrial and bestial dimension in order to free up the celestial and spiritual dimension and the role of Sanctuary in human spiritual promoting, by the explanation of human characteristics as being two-dimensional in divine religions.
Sanctuary as the example of Islamic utopia, is the output and place of Human growth, which can be called an earthly paradise. The Characteristics of paradise and paradisal human, is high point of the Sanctuary and the Sanctuary people in Islamic utopia. Ideal perfect man, dynasties, and Sacred Houses which Prophet (PBUH) household are The index of them , are Axis Sanctuary .This article seeks to answer these questions that what was the Philosophy of the ascription some places, times and families and…. In the course of religious culture building and civilization by descriptive and analytical methods.
Keywords
منابع و مآخذ
- قرآن کریم.
- نهج البلاغه
- ابن إدریس، محمد بن منصور(1410ق)،کتاب السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، قم: موسسه نشر اسلامی.
- ابن بابویه، محمد بن على(شیخ صدوق) (1367)، من لا یحضره الفقیه،ج3، ترجمه: على اکبر غفارى، محمد جواد غفارى و بلاغى، صدر، تهران: صدوق.
- ------------------- (1415ق)، المقنع، قم: مؤسسة امام مهدى (عج)
- ابن تیمیه،(1408ق) التفسیر الکبیر، بیروت: دارالکتب العلمیه.
- ابن جنید اسکافی، محمد بن احمد(1416ق)، مجموعة فتاوی ابن الجنید، تصحیح: علی پناه اشتهاردی، قم: موسسه نشر اسلامی.
- ابن درید، محمد بن حسن(بی تا)، جمهرة اللغة، ج1، بیروت: دار العلم للملایین.
- اربلى، على بن عیسى(1381)،کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج2، تصحیح: سید هاشمرسولى محلاتى، تبریز: بنى هاشمى.
- ازرقی، محمد بن عبداللّه(1369)، اخبار مکة و ما جاء فیها من الآثار، ج2، بیروت: چاپ رشدی صالح ملحس.
- افتخاری،اصغر؛ شریعت مدار جزایری،سید نورالدین؛ لکزایی،نجف؛(1385) "امنیت در اسلام"، مجله علوم سیاسی دانشگاه باقر العلوم، صص 7- 50.
- اصفهانی ، ابو الفرج ( 1392)، الاغانی ، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم ، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
- بی نام . نامه فرهنگ :: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی .پاییز 1382 - شماره 49-از 100 تا 115
- جوادی آملی، عبد الله ( 1386)، جرعه ای از صهبای حج، تهران: مشعر .
- ------------------ (1387)، تفسیر تسنیم، ج13، قم: اسرا.
- ------------------(1362)،گناه عامل دوری انسان از خدا (درس هایی از استاد آیت الله جوادی آملی)،(راه تعالی انسان از دیدگاه قرآن3، مجله جهاد ، فروردین، شماره 50، صص 28- 29.
- جوهرى، اسماعیل بن حماد (بی تا)، الصحاح، مصحح: احمد عبد الغفور عطار، بیروت: دار العلم للملایین.
- خمینی ، روح الله (1387)، شرح چهل حدیث، قم: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
- راغب اصفهانى، حسین بن محمد(1374)، مفردات الفاظ قرآن، تهران: مرتضوى.
- رضائی ،علی (1392) ،کتاب سیر وسلوک( طرحی نو در عرفان عملی شیعی) ، تهران: انتشارات موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی.
- ساروخانی، باقر،(1370) ،دایره المعارف علوم اجتماعی، تهران: کیهان.
- سهروردی ، شهاب الدین،(1364)، عوارف المعارف، ترجمه ابو منصور عبد المومن اصفهانی ، به اهتمام قاسم انصاری، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
- صدر الدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (1366)، تفسیر القرآن الکریم، ج1، تصحیح: محمد خواجوی، قم : بیدار.
- شهید ثانی، (1391)، ترجمه شرح لمعه، علی شیروانی و محمد مسعود عباسی، قم: دارالعلم.
- طباطبایی، محمد حسین (بی تا)، المیزان فی تفسیر القرآن، المجلد الاول، بیروت: موسسه العلمی للمطبوعات.
- طوسی ،محمد بن حسن (1400ق)، النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی، بیروت: دار الکتب العربی.
- عبد خدایی، محمد سعید(1376)، "بنیادهای بهداشت روانی در رهنمودهای قرآن کریم"، مجله مطالعات اسلامی، پاییز و زمستان، شماره 37 و 38، صص 213 - 234.
- فروید، زیگموند (1372) ،خود و نهاد، ترجمه حسین پاینده، ارغنون، پاییز، شماره 2 صص 229- 252.
- قرشى، علىاکبر(1371) ،قاموس قرآن، ج2، تهران: دار الکتب الاسلامیه.
- مجلسى، محمد باقر (1403ق)، بحار الأنوار، ج79، بیروت: دارالاحیا التراث العربی.
- مجلسى، محمدتقى (1414ق)، لوامع صاحبقرانى مشهور به شرح فقیه، ج13، قم: مؤسسه اسماعیلیان.
- مروی،هادی(1389)،"هفت نکته درباره نبوت و امامت"، سفینه، زمستان، شماره 29 صص81 تا 108.
- مسجد جامعی ، محمد ( 1369)، زمینه های تفکر سیاسی در قلمرو تشیع و تسنن، تهران: انتشارات الهدی.
- مطهری، مرتضی(1389) ،آشنایی با قرآن، تهران: صدرا.
- مطهری، مرتضی،(1383)، انسان کامل، تهران: صدرا.
- مظاهری، علی اکبر،(1373)، از ژرفای حج، قم: دارالحدیث.
- نورى، حسین بن محمد تقى(1408ق)، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج10، تصحیح: مؤسسة آل البیت(ع)، قم: مؤسسة آل البیت(ع).
)