Document Type : Original Article

Authors

1 Associate Professor, Department of Political Science, Faculty of Literature and Humanities, Birjand University, Birjand, Iran

2 Master of Political Science, Birjand University

Abstract

Political education is one of the concepts that play a key role in shaping the frameworks of Islamic government and characterizing the type of action of society and increasing Islamic insight. Political education is a process that begins with non-political affairs and then moves on to simpler areas. In Islamic thought and the behavioral patterns of the Imams (as), the socio-political education of man and society has always been of great importance. Through social and political education, the infallible Imams have always explained religious teachings in the individual and governmental spheres and have trained human beings in the level of Islamic culture and identity. In the political thought of Imam Riḍā (as), the concept of political education is basically related to the empowerment of the Muslim community in order to inform and improve their level of insight to understand the existing trends. The main question of the research is what is the political education in the thought and behavioral pattern of Imam Riḍā (as)? According to the research findings in the behavioral model of Imam Riḍā (as), political education basically means social self-awareness and the establishment of political and social cohesion and has its own components and characteristics, in such a way that right orientation, justice, freedom of expression, honor and respect, knowing the audience and awareness of the time are the most important features of political education in their thought and behavior pattern. Based on this, the research method is descriptive-analytical, which explains the political education in the thought and behavioral pattern of Imam Riḍā (as) by using the narrations and biography of Razavi.

Keywords

 قرآن کریم.
ـ ابن‌بابویه، محمد بن‌علی. (۱۳۷۸). عیون اخبار الرضا(ع). ترجمه سید مهدی لاجوردی، تهران: نشر جهان.
ـ  ــــــــــــــــــــــــ. (۱۳۷۲).عیون اخبار الرضا(ع). ترجمه حمید رضا مستفید و علی اکبرغفاری، تهران: نشر صدوق.
ـ افتخاری، اصغر. (۱۳۹۲). «مفهوم سیاست در مکتب رضوی». فرهنگ رضوی. شماره۱. صص:7-26.
ـ افتخاری، اصغر؛ مهجور، حمید. (۱۳۹۵). « الگوی تربیت سیاسی از دیدگاه شهید مطهری». فصلنامه رهیافت انقلاب اسلامی. سال دهم. شماره۳۶. صص:77-98.
ـ آیتی، عبدالقیوم. (۱۳۹۵). « انسجام اجتماعی در سیره عملی امام رضا(ع)». پایاننامه مقطع کارشناسیارشد. رشته معارف اسلامی و جامعه شناسی فرهنگ. قم: موسسه آموزش عالی علوم انسانی(جامعه المصطفی العالمیه).
ـ الهی‌زاده، محمد‌حسین. (۱۳۹۳). تربیت سیاسی – اجتماعی وحیانی؛ تدبر موضوعی در سیره معصومان. تهران: انتشارات تدبر در قرآن و سیره.
ـ الیاس، جان. (۱۳۸۵).  فلسفه تعلیم و تربیت. ترجمه عبدالرضا ضرابی. قم: موسسه آموزش و پژوهش امام خمینی(ره).
ـ باقری، خسرو. (۱۳۸۵). نگاهی دوباره به تربیت اسلامی. جلد۱. تهران: انتشارات مدرسه.
ـ  ــــــــــــــ.(۱۳۸۸). نگاهی دوباره به تربیت اسلامی. جلد دوم. چاپ سوم. تهران: انتشارات مدرسه. 
ـ برزگر، ابراهیم. (۱۳۹۳).« سیره سیاسی امام رضاg در قبال مامون». فرهنگ رضوی. سال دوم. شماره۷. صص:7-26.
ـ حاتمی فارسی، تورج. (۱۳۹۶). «مقایسه تربیت سیاسی در اندیشه امام خمینی(ره) و جان دیویی». پایاننامه کارشناسی ارشد. رشته‌ اندیشه سیاسی در اسلام. دانشگاه علامه طباطبایی. تهران.
ـ حاتمی، محمد‌رضا؛ بیگی، علیرضا؛ رفیعیان، سجاد. (1398). «مهم‌ترین مولفه‌های حکومت مطلوب در اندیشه و کنش سیاسی امام رضا(ع)». فرهنگ رضوی. سال هفتم. شماره26. صص:191-218.
ـ حرعاملی، محمدبن حسن. (۱۳۸۵ق). وسایلالشیعه. تهران: مکتب الاسلامیه.
ـ حسینی، علیرضا؛ غفوری‌فر، محمد؛ آریانفر، مهدی. (۱۳۹۷). «مولفه‌های مناظره‌های علمی امام رضا(ع): الگویی برتر برای آزاد‌اندیشی دینی و نشر اسلام در دنیای معاصر».  فرهنگ رضوی. سال ششم. شماره۲۲. صص:149-177. 
ـ خدیمی، مسعود. (۱۳۹۷). «تاملی برجایگاه حقوق بشر درپرتو سیره و اندیشه رضوی». فرهنگ رضوی. 6(22). صص:65-103.
ـ خلوصی، محمد‌حسین. (۱۳۹۷). «فرایند تربیت سیاسی در نظام اسلامی». فصلنامه تحقیقات بنیادین علوم انسانی. شماره۱۱. صص:79-105.
ـ درخشه، جلال؛ حسینی فائق، محمد مهدی. (۱۳۹۴). «مولفه‌های سیاست‌ورزی در سیره امام رضا(ع)». فرهنگ رضوی. شماره۱۲. سال سوم. صص:7-34.
ـ شرفی، حسین. (۱۳۸۹). « تبیین و بررسی تطبیقی مبانی نظری تربیت سیاسی از منظر اسلام و لیبرالیسم و دلالت‌های تربیتی آن‌ها». پایاننامه کارشناسی ارشد. رشته تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش. دانشگاه علامه‌ طباطبایی. تهران.
ـ شریفی، عنایت. (۱۴۰۰). «سبک و سیره امام رضا(ع) در تربیت اخلاقی افراد جامعه». فرهنگ رضوی. سال نهم. شماره۳۳. صص:203-224.
طبرسی، احمد بن علی. (۱۴۰۳ق). الاحتجاج علی اهل اللجاج. به کوشش: محمدباقر خرسانی. مشهد: نشر مرتضی.
ـ طوسی، محمد بن حسن. (۱۳۶۷). تهذیب الاحکام. جلد۷. چاپ پنجم. تهران: نشر دار‌الکتب الاسلامیه.
ـ عصاره نژاد دزفولی، سینا؛ باقری قورتانی؛ فرخی، میثم. (۱۴۰۰). «دلالت‌های سیره رضوی در سیاست فرهنگی». فرهنگ رضوی. سال نهم. شماره۳۴. صص:39-66.
ـ کریم زاده، رحمت الله. (۱۳۹۷). «بن‌مایه عدالت در کلام امام رضا(ع)».  فرهنگ رضوی. 6(22). صص:45-64.
ـ کلینی، محمد بن یعقوب. (۱۳۹۵). اصول کافی. ترجمه حسین استادولی. تهران: نشر دار‌الثقلین.
ـ  ــــــــــــــــــــــــ. (۱۴۰۷ق). الاصول من الکافی. به تحقیق و تصحیح علی اکبر غفاری و محمد آخوندی. ج۳و۴. چاپ چهارم. تهران: دار الکتب الاسلامیه.
ـ مجلسی، محمد‌ باقر. (۱۴۲۱ق). بحار الانوار. بیروت: دار احیاء التراث العربی
ـ میر‌حسینی، یحیی؛ میرجلیلی، علی محمد؛ زارعی محمودآبادی،حسن؛ زارع زردینی، احمد؛ هاشمی، زهرا. (۱۳۹۹). « مواضع امام رضاg در برابر گفتمان‌های مشروعیت سیاسی دستگاه خلافت». فرهنگ رضوی. سال هشتم. شماره۳۱. صص:۱55-۱84.
ـ نوری، میرزا حسین(محدث نوری). (۱۳۲۰ق). مستدرک الوسائل و مُستنبط المسائل. بیروت: موسسه آل البیت (ع) لاحیاء التراث.
ـ نصیری، نسرین. (۱۳۹۳). «تربیت سیاسی در نهج‌البلاغه». پایاننامه کارشناسی ارشد. رشته اندیشه سیاسی در اسلام. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران. تهران.
ـ هراتی، رابعه؛ محمود نیا، علیرضا؛ صالحی، اکبر؛ کشاورز، سوسن. (۱۴۰۰). «تربیت فرزند در خانواده از منظر سیره امام رضا(ع)». فرهنگ رضوی. سال نهم. شماره۳۳. صص:۱05-۱38.