Document Type : Original Article

Authors

1 PhD in Arabic Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad

2 Professor of Arabic Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad

Abstract

Today, stylistics (style recognition), as one of the methods of evaluating texts, has a special place in literary criticism, through which we are guided by the ability of the author to use artistic techniques in expressing his inner thoughts. The letters of Imam Riḍā (as) are among the prose texts that deserve a stylistic study; because despite having sublime meanings, it is adorned with verbal ornaments and is full of artistic and rhetorical innovations. Therefore, the study examines 10 letters of Imam Riḍā (as) and reviews their literary and linguistic styles with a descriptive-analytical method. The results of this research are as follows: A) At the literary level, "simile" has the highest percentage, and at the linguistic level, "repetition" has the highest percentage. B) In terms of analysis of letters (intellectual and ideological), we came to the conclusion that the method of address at the beginning of the letters of Imam Riḍā (as) is related to the contents of the letters; also, the obvious feature of starting most of Imam's letters is to use an appropriate introduction to the addressee of the letter.

Keywords

- قرآن کریم
- نهج‌البلاغه
- آقاجان‌پور، سپیده. (1392). «سبک‌شناسی دوره شکست». پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه کاشان.
- امیرصادقی، نصیرالدین. (1387). طب الرضا g. تهران: انتشارات جواهری.
- انطاکی، محمّد. (1372). آواشناسی. ترجمه قاسم بستانی. تهران: نشر جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران.
- انیس، ابراهیم. (1378). آواشناسی زبان عربی. ترجمه ابوالفضل علّامی، صفر سفیدرو. قم: انتشارات اسوه.
- باطنی، محمدرضا. (1369). زبان و تفکر. تهران: فرهنگ معاصر .
- تفتازانی، سعدالدّین. (1388). مختصر المعانی. قم: موسّسه دارالفکر.
- جوهری، اسماعیل بن حماد. (1410ق). الصحاح (تاج اللغة و صحاح العربیة). محقق: احمد عبدالغفور عطار. ج 3. بیروت: دارالعلم للملایین.
- چراغی‌وش، حسین؛ خسروی، کبری؛ لطفی، افتخار. (1392). «سبک‌شناسی مناجات التائبین امام سجاد g بر مبنای رویکرد ساختارگرایی». فصلنامه لسان مبین (پژوهش ادب عربی). سال چهارم.(دوره جدید). ش11. صص: 82-101.
- حق‌شناس، علی‌محمد. (1390). آواشناسی (فونتیک). تهران: نقش جهان. چاپ سیزدهم.
- خاقانی اصفهانی، محمد؛ اکبری موسی‌آبادی، مریم. (1389). «سبک‌شناختی قصیده «لاعب النرد» محمود درویش». مجله علمی و پژوهشی انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی.  ش17. صص:129-158. 
- خرمشاهی، بهاءالدین. (1377). دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی. ج2. تهران: نشر ناهید.
- الرافعی، مصطفی صادق. (1997م). إعجاز القرآن و البلاغه النبویه. قاهره: دارالمنار.
- رزقه، یوسف. (2002م). «مقاربه أسلوبیه لشعر عزالدین المناصره». مجله الجامعه الإسلامیه، المجلد العاشر. العدد الثانی. غزه: الجامعه الإسلامیه غزه.
- سالم، شیرین؛ جاجی‌زاده، مهین. (1391). «زیبایی‌شناسی گونه‌های جناس در نهج‌البلاغه». پژوهش نامه علوی. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. سال سوّم. ش1.صص:67-90.
- السعدی، محی‌الدین. (1428ق). البلاغۀ علم البدیع. دمشق: نشر دارالعصماء .
- شمیسا، سیروس. (1380). کلیات سبکشناسی. تهران: انتشارات فردوس. چاپ ششم.
- طباطبایی، سیدمحمدکاظم؛ نصیری، هادی. (1393). «پژوهشی در اعتبار رسالۀ ذهبیّه». فصلنامه علمی – پژوهشی علوم حدیث. دوره 17. ش63. صص: 3-21.
- عتیق، عمر عبدالهادی. (2012م). علم البلاغة بین الأصالة و المعاصرة. اردن: دار أسامة.
- عرفان، حسن. (1385). ترجمه و شرح جواهر البلاغه (بیان و بدیع). ج2. قم: نشر بلاغت.
-  عسگری، مرتضی. (1385). طب الرضا g و طب الصادق g. ترجمه کاظمی خلخالی. تهران: انتشارات فؤاد.
- فشارکی، محمد. (1388). «علم بیان». پژوهشنامه زبان و ادبیات فارسی. سال اول. ش2. صص: 1- 10.
-  فضل‌الله، محمدجواد. (1385). تحلیلی از زندگانی امام رضا g. ترجمه محمد عارف. مشهد: نشر آستان قدس رضوی.
-  فندرسکی، ابوطالب بن میرزابیک. (1381). رساله بیان بدیع. تصحیح سیده مریم روضاتیان. اصفهان: انتشارات دفتر تبلیغات شعبه اصفهان.
-  کلینی، محمد بن یعقوب. (1407ق). الکافی. محقق و مصحح: علی‌اکبر غفاری، محمد آخوندی. ج 1-8. تهران: دارالکتب الإسلامیۀ.
- مجلسی، محمدباقر. (1403ق). بحارالأنوار. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- نجفی ایوکی، علی؛ میراحمدی، سید‌رضا. (1392). فرهنگ تعابیر متداول فارسی– عربی. کاشان: انتشارات دانشگاه کاشان.