%0 Journal Article %T بررسی گزاره «إِذَا کَذَبَ‏ الْوُلَاةُ حُبِسَ الْمَطَرُ...» در حدیث رضوی %J فرهنگ رضوی %I بنیاد بین المللی فرهنگی هنری امام رضا (علیه السلام) %Z 2345-2560 %A روشن ضمیر, محمد ابراهیم %A حبیبی مهر, علی اکبر %D 2019 %\ 12/22/2019 %V 7 %N 28 %P 9-27 %! بررسی گزاره «إِذَا کَذَبَ‏ الْوُلَاةُ حُبِسَ الْمَطَرُ...» در حدیث رضوی %K خشکسالی %K حدیث رضوی %K نباریدن باران %K دروغگویی حاکمان %K وظیفه مردم در برابر حاکمان %R 10.22034/farzv.2019.101590 %X فهم درست روایات معصومان (ع) به‎عنوان مهم‌ترین رسالت حدیث‌پژوهان، تنها با نگاه همه‌جانبه به آن‎ها و با درنظرگرفتن اموری مانند تشکیل خانوادۀ حدیثی، عرضه بر قرآن، درنظرداشتن سنن الهی، تجربیات بشری و... امکان‌پذیر است. بسیاری از خطاها و لغزش‌های معرفتی ناشی از نبود نگاه جامع به مجموعه منابع دینی (کتاب، سنت و عقل) است. این جستار با روش توصیفی ـ تحلیلی و با تکیه بر منابع کتابخانه‌ای و بهره گیری از تجربیات بشری، بر آن است که فراز «إِذَا کَذَبَ‏ الْوُلَاةُ حُبِسَ الْمَطَر» در یکی از روایات منسوب به حضرت علی‎بن موسی‎الرضا (ع) را بررسی کند. این حدیث که از نظر سندی معتبر ارزیابی می‌شود، دروغگویی حاکمان جامعه را یکی از عوامل نباریدن باران معرفی می‌کند. این نوشتار در پی آن است به این سؤال پاسخ دهد که چرا به‎خاطر گناه گروهی اندک، انسان‌ها و موجودات بسیاری که هیچ نقشی در آن گناه نداشته‌اند، باید مجازات شوند. آیا می‌توان افراد را به‎خاطر گناه دیگران مؤاخذه کرد؟ تحلیل این فقره از روایت با تشکیل خانوادۀ حدیثی و عرضه بر قرآن، این نتیجه را به‎دست می‌دهد که هر کس مسئول رفتار خویش است و گناه کسی به پای کس دیگر نوشته نمی‌شود. بنابراین، اگر مردمی به‎خاطر گناه حاکمان دچار تنگنای معیشت می‌شوند، از آن جهت است که به وظیفۀ خود در برابر حاکمان عمل نکرده‌اند و با سکوت تأییدآمیز خود، در رفتار ناپسند آنان شریک هستند. %U http://www.farhangerazavi.ir/article_101590_e36a3d0cb1c0f3178eee6c48db39d62b.pdf