فرامرز میرزازاده احمدبیگلو
چکیده
سنت‌های تاریخی و فرهنگی به‌خصوص اینکه از سیرة ائمه معصومین(ع) نشئت گرفته باشند، زمانی بار معنایی و ارزش استناد دارند که در دنیای کنونی کاربرد داشته باشند، به‌طوری‌که می‌توان امکان آن را با یکی از وجوه ...
بیشتر
سنت‌های تاریخی و فرهنگی به‌خصوص اینکه از سیرة ائمه معصومین(ع) نشئت گرفته باشند، زمانی بار معنایی و ارزش استناد دارند که در دنیای کنونی کاربرد داشته باشند، به‌طوری‌که می‌توان امکان آن را با یکی از وجوه سیاست مدرن سنجید. بهویژه اینکه این نوع سیاست با چرخشی فرهنگی مواجه شده و از مطالعة نهادهای دولتی و رسمی به دموکراسی گفتوگویی و مرتبط با زندگی روزمره تغییر معنا یافته است. این مقاله با اتکا به روش اسنادیتطبیقی به امکانسنجی مناظرات رضوی و دموکراسی گفتوگویی در چهارچوب سیاست غایتگرای فضیلتمحور و از منظر روند، فرایند، جهت و غایت پرداخته و به این نتایج رسیده است که این دو بهرغم تشابه در مبنای فرهنگی و فرایند (عقلانی، آزادی، برابری و تساهل)، در بقیة زمینهها متفاوت از هم هستند؛ غایت دموکراسی گفتوگویی، ترغیب مردم به عمل مشارکت مستقیم، اما غایت مناظرات رضوی احیای سیاست نبوی، توحید و حقانیت امامت ائمهb است. در نتیجه، می‌توان از سیاست رضوی همانند دموکراسی گفتوگویی، در دنیای معاصر بهره برد با این تفاوت که باید به جای توجه به فضایل فردی و مادی در دموکراسی گفتوگویی به فضایل جمعگرای سعادتمحور در سیاست رضوی روی آورد.
