علی صادقی منش
چکیده
همه‌ساله تعداد قابل توجّهی از شیعیان، در روزهای پایانی ماه صفر، به ویژه از حدود سالروز درگذشت پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام‌حسن (ع)، 28 صفر تا روز شهادت امام رضا (ع)، 30 صفر، با پای پیاده به سوی مشهدالرضا مشرف ...
بیشتر
همه‌ساله تعداد قابل توجّهی از شیعیان، در روزهای پایانی ماه صفر، به ویژه از حدود سالروز درگذشت پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام‌حسن (ع)، 28 صفر تا روز شهادت امام رضا (ع)، 30 صفر، با پای پیاده به سوی مشهدالرضا مشرف میشوند. این آیین که از سویی پایانبخش عزاداریهای محرم و از دیگر سو بزرگداشت پیامبر اسلام (ص) و امام حسن (ع) و امام رضا (ع) است، تبدیل به یک آیین شده که میتوان آن را با تکیه بر آرای میرچا الیاده، پدیدارشناس دینی، بررسی کرد. در پژوهش پیش رو با روش تحلیلی ـ توصیفی و با اتکا به دیدگاههای میرچا الیاده این آیین را واکاوی میکنیم. پژوهش انجام شده نشان از آن دارد که این آیین، تمام ویژگیهای یک آیین نمادین و روایتمندِ تشرف را دارد و با انسجامِ ویژۀ خود ذهنیت شرکتکنندگان را برای گذار از زمانِ خطی به زمانِ قدسی فراهم میسازد و از سویی مقدمهای نظاممند برای ورود به فضای قدسی حرم امام رضا (ع) است. در حقیقت این آیین، به مثابۀ دریچهای برای ورود آیینورزان به زمان و مکان قدسی است. افزون بر این، آیین یاد شده کارکردهایی چندگانه چون رهایی از اضطراب، اعتلای شخصیت اجتماعی و تقویت هویت دینی آیینورزان دارد.
