فائزه عظیم زاده اردبیلی؛ معصومه حمیدی پور
دوره 2، شماره 5 ، خرداد 1393، ، صفحه 142-168
چکیده
کودکان سرمایههای انسانی هر جامعه هستند که تربیت و حمایت از آنان ضرورت دارد. از‌این‌رو شارع و به تبع آن قانون‌گذار ایران سازوکارهای حمایتی ویژهای به‌منظور حمایت از حیات، حقوق اساسی و نحوة تربیت ...
بیشتر
کودکان سرمایههای انسانی هر جامعه هستند که تربیت و حمایت از آنان ضرورت دارد. از‌این‌رو شارع و به تبع آن قانون‌گذار ایران سازوکارهای حمایتی ویژهای به‌منظور حمایت از حیات، حقوق اساسی و نحوة تربیت آنان در قالب ولایتقهری، حضانت و قیمومت پیشبینی کرده است. در این مقاله پرسش اصلی این است که تربیت را بر چه اساسی باید تبیین کرد و چه ابعادی را دربر میگیرد؟ در سازوکارهای شرعی و قانونی برای حمایت از تربیت مورد نظر چه تدابیری اندیشیده شده است؟ و در آموزههای دینی به‌ویژه سیرة امام رضا(ع) چه شاخصی برای تبیین مفهوم تربیت در جامعه ارائه میشود؟ در این مقالهکه به روش توصیفی ـ تحلیلی تهیه شده در تمام سازوکارهای حمایتی از کودک، کفر و فسقمتقاضی سرپرستی کودک، مانع از برخورداری از سرپرستی میشود زیرا دین و اخلاق کودک در معرض خطر قرار میگیرد. همچنین توصیههای متعددی در آموزههای دینی و به‌طور خاص سیرة رضوی در رابطه با عوامل مؤثّر بر تربیت کودک ارائه شده و بیانگر این است که شارع مقدس به تأثیر این عوامل ازجمله وراثت، رضاع و تغذیه، سنن ولادت و... نه‌تنها بر جسم کودک بلکه بر فطرت و اخلاق او اهتمام داشته است. روشهای نیز در سیرة معصومین به‌ویژه امام رضا(ع) برای تربیت دینی کودک و نهادینهکردن ارزشهای اسلامی در روح و جان کودک ارائه شده است که عبارت‌اند از: محبتمداری و تکریم، ارائة الگو و تربیت عملی، تشویق و موعظه کردن.
